Επόμενο Προηγούμενο Περιεχόμενα
Οι σχεσιακοί τελεστές χρησιμοποιούνται για να γίνονται οι
έλεγχοι στις εντολές IF και WHILE που θα μελετήσουμε.
Αυτές οι εντολές χρειάζονται για να αποφασίζεται η
εκτέλεση διαφορετικών κομματιών κώδικα, ανάλογα με το αν
ισχύουν ή όχι οι σχεσιακοί τελεστές που αναφέρονται στην
εντολή IF ή WHILE αντίστοιχα. Από τα προηγούμενα
παραδείγματα είδαμε ότι η εκτέλεση των προγραμμάτων
γίνεται με εκτέλεση των εντολών από πάνω προς τα κάτω.
Έτσι, η εντολή IF υπολογίζει το αποτέλεσμα των σχεσιακών
τελεστών και εκτελεί το κομμάτι του κώδικα αντιστοιχεί
για την κάθε περίπτωση αληθές/ψευδές ($$TRUE/$$FALSE).
Στην Xbasic η εντολή if μπορεί να έχει τις εξής μορφές:
-
IF (σχεσιακός τελεστής.) ΤΗΕΝ (εντολή 1)
Αν ισχύει ο σχεσιακός τελεστής ($$TRUE) τότε θα
εκτελεστεί η εντολή 1
-
IF (σχεσιακός τελεστής) ΤΗΕΝ (εντολή 1) ELSE (εντολή 2)
Αν ισχύει ο σχεσιακός τελεστής ($$TRUE) τότε θα
εκτελεστεί η εντολή 1 αλλιώς αν δεν ισχύει ($$FALSE)
τότε θα εκτελεστεί η εντολή 2
-
IF (σχεσιακός τελεστής) ΤΗΕΝ
(εντολή 1
εντολή
εντολη)
END IF
Αν ισχύει ο σχεσιακός τελεστής ($$TRUE) τότε θα
εκτελεστεί η εντολή 1 και όλες οι υπόλοιπες που
ακολουθούν μέχρι το END IF.
-
IF (σχεσιακός τελεστής) ΤΗΕΝ
(εντολή 1
εντολή
εντολη)
ELSE
(εντολή 2
εντολή
εντολη)
END IF
Αν ισχύει ο σχεσιακός τελεστής ($$TRUE) τότε θα
εκτελεστεί η εντολή 1 και όλες οι υπόλοιπες που
ακολουθούν μέχρι το ELSE αλλιώς αν δεν ισχύει ο
τελεστής ($$FALSE) τότε θα εκτελεστεί η εντολή 2 και
όλες οι υπόλοιπες που ακολουθούν μέχρι το END IF.
Επόμενο Προηγούμενο Περιεχόμενα
