Προηγούμενο  Περιεχόμενα

3. Χρήση

• Τώρα που έχουμε σωστά στημένους τους daemons, καιρός να δούμε πως θα χρησιμοποιήσουμε την υπηρεσία αυτή. Ένα άλλο αρχείο που υπάρχει στο "smbinst"/bin είναι το smbclient, το οποίο μας δίνει τα shares που υπάρχουν σε συγκεκριμένο host. Η σύνταξή του στην απλή της μορφή είναι smbclient -L "hostname" και οι πληροφορίες που δίνει είναι αρκετές: Domain, OS, Server, User, Workgroup, Shares, όλα στα χέρια μας. Η αλήθεια είναι ότι ήδη ξέρουμε τα Domain, OS, Server, User και Workgroup (αφού εμείς τα ορίσαμε) αλλά είναι καλό να δίνονται αυτές οι πληροφορίες για troubleshooting. Τα shares τα οποία αναφέρονται είναι μία καινούρια πληροφορία, η οποία έρχεται από το αρχείο "smbinst"/lib/smb.conf. Ήρθε λοιπόν η ώρα να "πειράξουμε" το αρχείο αυτό.Αυτό το αρχείο αποτελείται από δηλώσεις, χωρισμένες σε sections. Το section "global" έχει τις επιλογές:
  browsable = {yes/no} αν θα μπορεί κάποιος να δει το PC μας από το Network Neighborhood. Για να δουλέψει αυτό, πρέπει να δουλεύει σωστά το nmbd.
  printing = {sysv/bsd/aix} ανάλογα με το πως έχουμε στήσει την υπηρεσία printing στο μηχάνημά μας (για Linux με ή χωρίς /etc/printcap, η επιλογή είναι bsd, εκτός αν έχετε εσείς αλλάξει κάτι).
  printcap name = {/etc/printcap} μόνο για bsd, το full path για το αρχείο printcap.
  load printers = {yes/no} αν θα υπάρχει υπηρεσία εκτύπωσης από τα Win95 μηχανήματα.
  guest account = {guest} Το account που δηλώσαμε στο Makefile (στάδιο 2), το οποίο ανταποκρίνεται σε οποιονδήποτε συνδέεται στο PC μας χωρίς account. Πρέπει αυτό το account να υπάρχει στο μηχάνημα (συνήθως χωρίς δυνατότητα login και με πολύ λίγα δικαιώματα).
  log file = {"smbinst"/log.%m} μία επιλογή για να γίνεται διαφορετικό logging για κάθε μηχάνημα που συνδέεται (%m).
  lock directory = {...} share modes = yes Αυτά τα δύο πρέπει να οριστούν αν θέλετε πολλοι χρήστες να χρησιμοποιούν τα ίδια αρχεία. Το lock directory πρέπει να είναι world readable.
  Το section "Homes" έχει τις επιλογές:
  comment = {...} Το όνομα με το οποίο θα εμφανίζεται το home directory του κάθε χρήστη στον υπολογιστή του (στο Network Neghborhood).
  browsable = {yes/no} Όπως και στο section global. Μπορεί να γίνει και comment, για να χρησιμοποιηθούν οι ρυθμίσεις του global
  read only = {yes/no} Αυτονόητο
  create mode = {...} Default Mask για νέα αρχεία (όχι umask, όπως σε standard Unix)
  Το section "printers" έχει τις επιλογές
  comment = {...} Όπως ανωτέρω
  browsable = {yes/no} Όπως ανωτέρω
  printable = {yes/no} Δυνατότητα εκτύπωσης
  public = {yes/no} αν θα μπορούν να έχουν δυνατότητα και guests (εκτός από normal users).
  Για τα ανωτέρω sections, υπάρχουν και άλλες επιλογές, λιγότερο συχνά χρησιμοποιούμενες. Η ανάλυσή τους θα ήθελε πολύ χρόνο, οπότε... man smb.conf Επίσης, καλό θα ήταν να προστεθεί ένα section "tmp" για άτομα χωρίς account.

   "tmp"
     comment = Temporary file space
     path = /tmp
     read only = yes
     public = yes  
  

  To νέο smb.conf θα διαβαστεί την επόμενη φορά που θα ξεκινήσει ο smbd.
• Το εκτελέσιμο "smbinst"/bin/smbstatus μας δίνει τις "ανοιχτές" συνδέσεις Το εκτελέσιμο "smbinst"/bin/smbrun χρησιμοποιείται από το smbd. Το εκτελέσιμο "smbinst"/bin/smbtar έχει ακριβώς την ίδια χρήση όπως το tar, αλλά για SMB shares.
• Για να κάνετε και εσείς mount τα shares (δίσκους ή directories από Win95) θα χρειαστείτε το πακέτο smbfs, ενώ για να τυπώσετε σε SMB shared printer, θα χρειαστείτε το "smbinst"/bin/smbprint. Με το πακέτο smbfs, τα πράγματα είναι απλά. Αυτό, μετά το compile θα σας δώσει δύο αρχεία: smbmount και smbumount. Η χρήση τους είναι η αυτονόητη:

  smbmount (smbumount) //"win95"/"share" "mount-point" [options]
  

  Συνήθως δεν χρειάζονται options, αλλά ένα smbmount -h θα σας δείξει τις πιθανές επιλογές. Το smbprint ωστόσο, δεν είναι εκτελέσιμο αλλά ένα script το οποίο πρέπει εμείς να φτιάξουμε σύμφωνα με το δίκτυό μας. Νομίζω ότι οι οδηγίες που δίνονται στο αρχείο (ως comments) είναι πολύ κατατοπιστικές, οπότε δεν θα ασχοληθώ μια που το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι μια... μετάφραση.

Σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα σχετικά με το Samba. Αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να δείξω πως "στήνουμε και τρέχουμε" ένα Samba server-client στο Linuxάκι μας. Το σημαντικό βημα όμως, το οποίο θα πρέπει να κάνετε μόνοι σας, είναι το γνωστό "finetuning". Βελτιστοποίηση της λειτουργίας (και ασφάλειας) αυτού του server. Καλή τύχη.

Προηγούμενο  Περιεχόμενα