Επόμενο  Προηγούμενο  Περιεχόμενα

2. Πώς φτάσαμε στην ελληνική επιλογή?

Στις αρχές του 1995 ο συγγραφέας αγόρασε το LaTeX Companion, το μόνο βιβλίο της εποχής που περιέγραφε τα περισσότερα πακέτα ή/και συστήματα που ήταν διαθέσιμα για χρήση με το LaTeX. Μεταξύ των άλλων το βιβλίο αναφερόταν στην πολύγλωσση επεξεργασία και φυσικά στο πακέτο babel. Προς έκπληξή του διαπίστωσε πως υποστηρίζονταν γλώσσες όπως τα βασκικά ή τα τουρκικά, ενώ δεν υποστηρίζονταν τα ελληνικά! (Σας θυμίζω ότι το όνομα TeX προέρχεται από την ελληνική ρίζα τεχ...) Ομως κάθε τι που αφορά το TeX προέρχεται από την αφιλοκερδή συνεισφορά των χρηστών του συστήματος σε όλο τον κόσμο. Φαίνεται λοιπόν ό,τι είτε οι Ελληνες δεν χρησιμοποιούσαν το TeX, είτε το χρησιμοποιούσαν μόνο για μη-ελληνικά κείμενα. Τα γεγονότα δείξανε ότι η δεύτερη περίπτωση ήταν αυτή που ανταποκρίνονταν στην αλήθεια.

Είναι αλήθεια ότι ο Κωστής Δρυλλεράκης αλλά και ο Γιάννης Μοσχοβάκης δημιουργήσανε συστήματα για την επεξεργασία ελληνικού κειμένου, καμία όμως από αυτές τις προσπάθειες δεν ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθεί εύκολα σε εγκαταστάσεις του TeX εκτός Ελλάδος... Βέβαια αυτό δεν ήταν το πιο σημαντικό τους μειονέκτημα το οποίο ήταν η μη-δυνατότητα συνεργασίας με την νέα έκδοση του LaTeX: το LaTeX2ε. Αυτό το γεγονός μαζί με τα παραπάνω αποτέλεσαν το έρεισμα για την μετέπειτα δουλειά στην ελληνική επιλογή του πακέτου babel.

Αρχικά χρησιμοποιήθηκε μία συλλογή ανομοιογενών γραμματοσειρών, έτσι ώστε να έχει κανείς στη διάθεσή του όλες τις δυνατότητες LaTeX, ενώ υπήρχε πρόνοια μόνο για μονοτονικό κείμενο. Μετά την θερμή υποδοχή που επιφύλαξαν οι χρήστες στην όλη προσπάθεια, άρχισε και ο αγώνας για την βελτίωση του συστήματος. Το πρώτο σημαντικό βήμα έγινε με τις γραμματοσειρές του Claudio Beccari, ο οποίος σε συνεργασία με το συγγραφέα πρόσθεσε χαρακτήρες και βελτίωσε κάποια τεχνικά χαρακτηριστικά αυτών. Η συνέχεια αποτελεί μια προσπάθεια του συγγραφέα με την τεχνική αρωγή του Johannes Braams.

Επόμενο  Προηγούμενο  Περιεχόμενα