Επόμενο
Προηγούμενο
Περιεχόμενα
Για ακόμα δραστικότερες μειώσεις μεγέθους, ο μόνος τρόπος
είναι να επέμβουμε στον κώδικα του πυρήνα. Αυτό άλλωστε
είναι ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του open
source! Ο μόνος κίνδυνος είναι ότι με τις επεμβάσεις μας
μπορεί να εισάγουμε νέα λάθη τα οποία θα κάνουν ίσως
κάποιο καιρό να ανακαλυφθούν, ανάλογα και με τη
δημοτικότητα των αλλαγών μας. Αν δεν είμαστε
προγραμματιστές, ή θέλουμε κάποιο καλό σημείο εκκίνησης,
ο Matt Mackall διατηρεί ένα σύνολο τέτοιων επεμβάσεων
(patches) που σκοπό έχουν να κάνουν τον καινούργιο πυρήνα
φιλικότερο σε παλαιότερα ή ενσωματωμένα μηχανήματα, καθώς
διαπιστώνει ότι η προσοχή του Linux μετακινήθηκε από αυτά
"από τότε που ο Linus βρήκε μια πραγματική δουλειά".
Οι αλλαγές αυτές αποτελούν το -tiny patchset, διαθέσιμο
στη διεύθυνση www.selenic.com/tiny. Εφαρμόζοντας το patch
αυτό στον πυρήνα μας, παρατηρούμε ότι μια σειρά από νέες
επιλογές εμφανίζονται κάτω από το μενού "Remove kernel
features", το οποίο μάλιστα αλλάζει όνομα σε "Configure
standard kernel features (for small devices)". Οι
επιλογές αυτές ρυθμίζουν διάφορες παραμέτρους του
"εσωτερικού" του πυρήνα δίνοντάς μας τη δυνατότητα να
μικρύνουμε το μέγεθος διάφορων εσωτερικών δομών αλλά και
γενικότερα να προσαρμόσουμε τον πυρήνα στα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά του μηχανήματός μας.
Οι επιλογές που αξίζει να ενεργοποιήσουμε σε αυτό το
μενού είναι: "various size reductions for core" (και
networking), futex support, POSIX file locking API,
Deadline I/O Scheduler, Optimize for size (και with
register passing), Set compiler arch flags ..
(-march=i386), sys file system (υποχρεωτικά!), support
for executable shell scripts, block device support και
από supported processor vendors, μόνο αυτόν που έχει
φτιάξει τον επεξεργαστή μας (για μένα intel). Επίσης
number of swap files = 0 (δηλαδή επιτρέπουμε ένα μόνο
swap file (δεν ξέρω κανένα να χρησιμοποιεί παραπάνω από 1
έτσι κι αλλιώς, πόσο μάλλον σε ένα σκληρό των 40Mb!), 4
tty line disciplines (είναι αρκετά), 10 realtime priority
levels (μικραίνει τις δομές του δρομολογητή - scheduler)
και 100Hz timer interrupts per second. Η τελευταία
επιλογή είναι πολύ σημαντική για τη γρήγορη λειτουργία
του υπολογιστή μας καθώς με περισσότερα Hz έχουμε μεν
μεγαλύτερη ακρίβεια και καλύτερο χρόνο απόκρισης αλλά και
μεγαλύτερο overhead το οποίο αφαιρεί πολύτιμους κύκλους
από τους ήδη λίγους του επεξεργαστή μας. Τα 100Hz είναι
κατά τη γνώμη μου ένας καλός συμβιβασμός για προ pentium
επεξεργαστές.
Φυσικά και πάλι για να μην πληκτρολογείτε άσκοπα, το
.config που χρησιμοποίησα βρίσκεται
εδώ. Τα χαρακτηριστικά του πυρήνα που προκύπτει από
αυτή τη διαμόρφωση (kernel-tiny) φαίνονται παρακάτω.
Μέγεθος vmlinux: 1.2Mb
Μέγεθος system: 446kb
Μέγεθος bzImage: 456kb
Ελεύθερη μνήμη: 2052kb
Χρόνος εκκίνησης: 43s
Είναι εύκολο να παρατηρήσουμε τη σημαντική οικονομία σε
μνήμη που πετύχαμε με τις παραπάνω επιλογές, διατηρώντας
παράλληλα τη λειτουργικότητα που θέλαμε και ένα σχετικά
σταθερό πυρήνα. Το περίεργο που προέκυψε είναι ότι ο
χρόνος αποσυμπίεσης του νέου πυρήνα έγινε σημαντικά
μεγαλύτερος, πράγμα που αποτελεί την κύρια αιτία για την
(ομολογουμένως σημαντική) αύξηση του χρόνου εκκίνησης. Η
αύξηση αυτή πιστεύω ότι οφείλεται στις αλλαγές στον
κώδικα αποσυμπίεσης του πυρήνα που περιλαμβάνονται στο
-tiny patchset και σκοπό έχουν τη μείωση του μεγέθους εις
βάρος της ταχύτητας. Παρόλα αυτά, το πρόβλημα αυτό δεν
μας αφορά ιδιαίτερα καθώς θα προτείνουμε μια πολύ
καλύτερη λύση για τη συμπίεση στην επόμενη ενότητα.
Επόμενο
Προηγούμενο
Περιεχόμενα
